Bir öğretmenin kaleminden Bozova ve İmam Hatip

Bir söz vardır gelen ağlar giden ağlar,  Bozova ilçemiz  gerek sakinliği ile gerekse şirinliği ve insanların cana yakınlığı ile  özellikle ilçemize gelen memurların  bir çoğu uzun süre ilçemizde görev yapmalarıdır. İlçemizde  görev yapmak için gelen  memurlar ilçemizi ve insanlarımızı tanımadıkları için  bir hayli sıkıldıkları ve çekindikleri  bilinmektedir. Ancak süreç ve zamanla onlarda  bize alıştıkları ve bizleri  tanıdıkça  memnun kaldıkları bilinmektedir. İşte  aşağıda konusunu ele aldığımı  öğretmen arkadışımızın içinde geldiği gibi  yazdığı yazının methiyesini veriyorum.

Hangi birinden başlasam bilemiyorum,tercihlerimi  yaparken bile ismi dikkatimi çekmemişti.atandığım kurum BOZOVA ANADOLU İ.H.L…

İşte aynen böyle önce dikkatimi çekmeyecek kadar sıradan  görünen,sonra unutulmayacak izler bırakan BOZOVA…
Neler mi ?
İlk anda tanıştığımız sonradan öğrencim olan gencin bizi okula kadar götürüp, içtenlikle ettiği yardimmi ? …
Mahalledeki kadınların pişirdiklerinde verdikleri ekmeğin kokusu mu ?
Fırıncının pişirdiği yemekten para almayıp,ikram ettiğinde de  ‘’ Bizim gözümüzde gönlümüzde toktur’’ diyen sesini mi ?…
Okuldan eve giderken arabada hasta çocuğu olduğu halde sen yürüme diye seni arabasına alan adını bilmediğim o kişi mi ?
Gittiğin manavın,eczacının,ısmarlamaya çalıştığı  çayı mı ?
Öğrencilerin başka hiçbir yerde olmayacağını düşündüğüm bağlılığı mı ?
Emek harcamasına rağmen,misafirdir,yabancıdır diye hak ettiğinin yarısının yarısını bile almayan her türlü hayır işinde yardımını esirgemeyen esnafı mı?
Arabam bozulduğunda tanımadıkları halde ‘’yolda kalana yardım etmiş’’ o bir grup insani mi ? …
Kapıya kadar  uğurlayan okul müdürünü mü ?
Makam aracındayken  bugünde yürümeyin ‘’Hoca hanımlar’’ diye ön koltuğa geçip bizi arabasına alan mütevazi ilçe milli eğitim müdürünü mü ? Evinde misafir eden bir sürü insanı mi ?

‘’Öğrenciler için bir şeyler yapalım ‘’ dediğimde ne zaman yapıyoruz? Diyen çok değerli arkadaşlarımı mı ?
İşte tamda böyle bir cümlenin sonunda miraç kandiline denk getirdiğimiz ve geçen yıllarda vefat etmiş hocalarımızında ruhuna bir Fatiha okumak için düzenlediğimiz program…
ilahi grubuyla hem kulaklarımızın pası silindi hem de gönül tellerimize dokundu.İmam hatipli olmanın,Bozova Anadolu imam hatipli olmanın gurunu yaşadığımız bir programdı. Gönlü tok,güzel yürekli insanlarla hem yapılan hayrı paylaştık hem de belki de sevabı…
Hayal gücümle yazamıyorum işte,ne bir fazla ne bir eksik,Tam olarak yaşadığım bu…
Küçük Bozova’nın büyük yürekli insanları,aynı dili konuşmuyoruz ama hepimiz gönül dilinden aynı şeyleri söylüyoruz…

Yine bir gün,bir yerlerde karşılaşırsak içinizden biriyle bir emriniz olursa BAŞIM GÖZÜM ÜSTÜNE.